ده سال گذشته نشان داد که نه غربی ها و نه دولتمردان افغان هیچکدام اراده جدی برای تطبیق فیصله های بن اول نداشتندو این همان چیزی است که امروز فرجام بن دوم را در ابهام قرار داده است.
امروز و پس از ده سال از برگزاری اجلاس بن اول، عقربه های ساعت ما را به زمان برگزاری اجلاس بن دوم نزدیک کرده است.
اجلاس بن اول بخاطر حضور مستقلانه جناح های مختلف افغان از اردوگاه های سیاسی متفاوت، فیصله های مهمی داشت که اگر اجرا می شد، امروز شهروندان افغان در وضعیت بهتری زندگی می کردند.
اما ده سال گذشته نشان داد که نه غربی ها و نه دولتمردان افغان هیچکدام اراده جدی برای تطبیق فیصله های بن اول نداشتند و این همان چیزی است که امروز فرجام بن دوم را با تمام تبلیغات رسانه ای که حول آن صورت می گیرد، در ابهام قرار داده است.
به گفته مسئولان مربوطه، اجلاس بن دوم، روابط افغانستان با جهان و تضمین کمکهای جامعه جهانی به افغانستان به مدت ده سال یعنی بعد از ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۴ را مشخص خواهد نمود. مسئله صلح با مخالفین مسلح دولت نیز هرچند به عنوان اجندای اصلی این اجلاس اعلان نشده اما پیدا است که در این خصوص نیز در بن دوم بحث خواهد شد.
گفته شده است که برخی از مقامات سابق طالبان که اکنون در سایه نظام کنونی زندگی می کنند، برای مشارکت در این اجلاس به آلمان سفر کرده اند اما هنوز هم علیرغم دعوت مقامات آلمانی از گروه طالبان از مشارکت نمایندگان واقعی آنان در بن دوم خبری نیست. به علاوه، مشارکت پاکستان به عنوان طرف مهم در قضایای افغانستان به خصوص پروسه صلح روشن نبوده و گویا پاکستان به دلیل حمله اخیر آمریکا به خاک آن کشور و کشتار نظامیان پاکستانی این اجلاس را تحریم کرده است.
اگر طالبان در اجلاس بن دوم حضور نیابد این اجلاس شاهد حضور هیأت واحدی از سوی دولت افغانستان خواهد بود که شاید ترکیبی نامتجانس اما گزینش شده از سوی تیم حکومتی باشد و اگر شرکت کند، باتوجه به اینکه آن گروه قانون اساسی کشور را نپذیرفته و درگیر جنگ مسلحانه با دولت افغانستان است، این مشارکت به نوعی رسمیت بخشیدن بین المللی به آن گروه و به چالش کشیدن دستاوردهای ده سال گذشته در زمینه دموکراسی، آزادی بیان، حقوق اساسی شهروندان و… تلقی خواهد شد.
بنابراین هرچند موضوعات قابل بررسی در بن دوم برای آینده کشور مهم و اساسی است اما باتوجه به سیر حوادث در دهه گذشته، انتظار نمی رود که این اجلاس معجزه ای را برای مردم افغانستان نشان دهد و کشتی درهم شکسته و فرسوده افغانستان را به ساحل نجات رهنمون شود. برگزاری این اجلاس در گام اول خوراک تبلیغاتی برای دولت های غربی فراهم کرده و در مرحله بعد رسانه ها و شهروندان افغان را چندی به خود مشغول خواهد کرد.
