آلمانها به دنبال ما، ما به دنبال طالبان!

داکتر عبدالله ریيس اجرايي دولت وحدت ملی از آغاز مذاکرات صلح با گروه طالبان تا چند هفته آينده خبر داد و گفت: هنوز درباره محل مذاکرات، زمان دقيق و هيات هاي گفتگو کننده تفاهم صورت نگرفته است، ولی در این مذاکرات تحولات زیادی به وجود آمده که یکی از آنها سهم دادن به زنان در مذاکرات جدید با طالبان می باشد.

محترم عبدالله همچنین با اشاره به نقش پاکستان در تحولات کشور خاطرنشان کرد: اگر اسلام آباد از هراس افکني به عنوان ابزار سياست خارجي خود استفاده نکند، روابط کابل و اسلام آباد بيش از اين تقويت مي شود که این به نفع هر دو کشور است.

رییس‌اجرایی کشور با بیان اینکه صلح با طالبان به معنای زیر پا گذاشتن “اصول” نیست، افزود: مردم ما به صلح به عنوان یک آرمان نگاه می‌کنند و خواهان برقراری صلح پایدار در افغانستان هستند.

داکتر عبدالله درباره سفر به آمریکا نیز اظهار داشت: حکومت وحدت ملی مایل به تداوم و تحکیم روابط با آمریکا است که در سفر به واشنگتن در یک فضای دوستانه و صمیمی با مقامات آمریکایی این موضوع مطرح شد و آنها نیز به حفظ روابط دوستانه و پایدار با افغانستان و کمک به ما در عرصه‌های امنیتی٬ اقتصادی و بازسازی ابراز تمایل کردند.

این گفته های داکتر عبدالله مبنی بر صلح با طالبان در آینده ی نزدیک در حالی است که در همین سفر داکتر اشرف غنی نیز از طالبان خواست تا انتخاب کنند که به عنوان عضوی از القاعده یا گروهی افغانستانی شناخته شوند.

اشرف غنی در سخنانش در کنگره آمریکا اعلام کرد که دولتش در مذاکرات با طالبان از موضع قدرت سخن خواهد گفت و این طالبان هستند که باید تصمیم بگیرند هنوز جزو گروه های شبه نظامی باشند یا از آنها به عنوان یک شهروند افغانستان یاد شود.

گویا پس از سالها بالاخره زمان پیوند زدن طالبان به ملت افغانستان فرا رسیده است و اشرف غنی و عبدالله توانسته اند از سوی کاخ سفید اقناع شوند که شبه نظامیان پاکستانی و سعودی را تحت نام فرزندان کشور و مخالفان سیاسی دولت، به مردم ما تحمیل نمایند تا طبق خواسته ی غرب اوضاع آرام شود.

شاید از دید بسیاری مردم که از ناامنی ها و بی ثباتی ها به تنگ آمده اند، فرقی نکنند که طالبان تحت امر اسلام آباد و آل سعود، افغانستانی خوانده شوند و تنها برای این عده وجود امنیت و ثبات مهم است، اما نکته ی مهم این است که آمریکاییها در سیاستی خاص و ویژه قصد دارند با همکاری و هماهنگی عین و غین، طالبانی را که سالها فرزندان این مرز و بوم را به خاک و خون کشیده اند و به جز خدمت کردن به آمریکا و پاکستان و عربستان کار دیگری نداشته اند، اکنون به افغانستان تحمیل نمایند.

درست است که امنیت خیلی مهم است و بالاخره باید وضعیت طالبان مشخص شود اما صلح با طالبانی که جز قتل و خونریزی در راستای منافع غرب چیزی نمی فهمند، اشتباهی است بزرگ که پس از پیوند خوردن آنها به دولت کابل و مطرح شدن درخواستهای جدید آمریکا این موضوع روشن خواهد شد.

برای خالی نبودن عریضه و به جهت آنکه برخی از عزیزان هموطن صلح با چنین طالبانی را بهتر از ناامنی ها می دانند، لازم است یادآور شویم که اداره‌ مرکزی کار آلمان اعلام کرده اند که به پنجصد هزار نیروی انسانی برای تامین کار نیاز دارند که در همین راستا برنامه‌های ویژه‌ای را نیز برای آموزش مهاجران ایرانی و افغانستانی طرح ریزی کرده اند.

گفته می شود آلمان به دلیل کاهش زاد و ولد و کاهش در تعداد مهاجر متخصص با کاهش نیروی کار مواجه است که قرار است از این طریق این کمبود را جبران کند. لذا برای آن دسته از متخصصینی!!! که در دولت وحدت ملی بی نصیب مانده اند، توصیه می شود از این قافله عقب نمانند.