مهاجرانی که قربانی عزا و عروسی هستند

سید حسین عالمی بلخی وزیر جدید مهاجرین و عودت کنندگان که ابراز داشته به تنهایی قادر به حل و فصل مشکلات میلیون ها افغانستانی در آنسوی مرزها نیست و هنوز اقدام عملی در این خصوص اتخاذ نکرده است.

گرچه رفت و آمد و حمل و نقل، خوراک، پوشاک، مسکن، تامین امنیت، اشتغال، امکانات تحصیلی و رفاهی و تطبیق مدارک آنان تنها به عهده این وزارتخانه نیست و چندین وزارتخانه دیگر را نیز درگیر خود می نماید اما وظیفه اصلی به عهده عالمی بلخی نهاده شده است.

وضعیت بغرنج و نامناسب عودت کنندگان به وطن که به صورت اختیاری یا اجباری به افغانستان بازگشته اند و با کمترین امکانات بهداشتی و رفاهی بسر می برند بار سنگین تری بر دوش این وزارتخانه می نهد تا نسبت به مسایل مهاجران برنامه و بودجه کارآمدتری روی دست بگیرد.

یخبندان و مسدود شدن راه های مواصلاتی و عدم تامین سوخت مورد نیاز مردم ملکی و بیکاری زمستانه و دیگر مشکلاتی که مرگ های ناشی از قحطی و سرمازدگی منجر می شود بر نگرانی از بازگشت اجباری و اخراج هزاران هزار هموطن از پاکستان افزوده است.

گذشته از مسایل اجتماعی و انسانی و اخلاقی که چنین رفتاری برازنده پاکستان نیست و می بایست به آمادگی کشور میزبان برای پذیرش عودت کنندگان نیز توجه نماید تا به فساد و ناامنی دامن زده نشود درخصوص مسایل سیاسی نیز دوگانگی مغرضانه کاملا مشهود است.

دوست و برادر و همسایه ای که بارها با راکت پراکنی ها و خلف وعده ها و زیرپا گذاردن تعهدات درخصوص عدم تمویل و تعلیم گروهک های تروریستی و بنیادگرایان افراطی هرگز واکنش مشابهی از سوی افغانستان دریافت نکرده بود اینک دست به جنایت ضد انسانی زده است.

بازداشت و اخراج اجباری و گروهی اتباع افغانستانی ساکن در ایالت های سند، پیشاور، کویته، پنجاب و کراچی و اسلام آباد درحالی ضدیت با قوانین بین المللی و ملی ادامه دارد که زمستان سخت و سنگین کابل چنین فشار چندین هزار نفری و حتی میلیونی را برنمی تابد.

اسلام آبادی که این روزها به زعم کابل و لندن و واشنگتن و کشورهای منطقه بنای بهبود روابط خود با کابل را نهاده است نباید اینچنین بی تفاوت و نامنصفانه درخصوص جمعیت میلیونی افغانستانی های مقیم پاکستان در شرایط نامعلوم و هنوز سامان نیافته کشور اقدام نماید.

مهاجران افغانستانی که در کشورهای همسایه و منطقه بسر می برند قربانیان عزا و عروسی هستند که چه در هنگام تیرگی روابط کشور میزبان و کشور میهمان متحمل بیشترین مصایب می شوند و چه در هنگام ترمیم مناسبات مورد بی مهری قرار می گیرند.