رهبران حکومت خود را به خواب زده اند!

آریانا نیوز: مشهور است که می گویند کسی را که خواب است میشود بیدار کرد اما کسی که خود را به خواب زده را نه!!! آیا سران حکومت در مورد روابط پشت پرده ی آمریکا و اسراییل با رهبران طالبان و سران گروه داعش که این روزها در کشور ما در حال رشد فزاینده ای می باشند، نمی اندیشند و آگاهی ندارند یا خود را به خواب زده اند؟؟؟

این روزها داغ ترین موضوع سیاسی جهان موضوع توافق ایران با گروه 5+1 است که تحلیلگران مطالب متعددی از آن بیرون می آورند که می تواند برای دولتمردان کشور ما نیز در تبیین سیاست های داخلی و خارجی شان مثمر ثمر باشد. هرچند که متاسفانه رهبران حکومت فعلی مانند سران دولت قبلی به فکر همه چیز هستند، غیر از استقلال و خودکفایی. به دنبال تصاحب قدرت و ثروت بیشتر هستند ولی ساعتی حتی به روابط پشت پرده ی آمریکا و اسراییل با رهبران طالبان و سران گروه داعش که این روزها در کشور ما در حال رشد فزاینده ای می باشند، نمی اندیشند.

آنچه در این چند سال شاهد آن هستیم این است که کشورهای منطقه درگیر جنگهای داخلی تحمیل شده هستند و رشد گروه های افراطی آنقدر کشورهای اسلامی را درگیر خود کرده است که از تاثیرگذاری تحولات منطقه باز مانده اند.

آخرین اسناد افشا شده از سوی ادوارد اسنودن مامور سابق اطلاعاتی آمریکا نشان می دهد که غوغایی که خاور میانه را در خود فرو برده نتیجه مستقیم حمایت مالی، تسلیحاتی و اطلاعاتی آمریکا از اسراییل است.

آنچه در پشت پرده سیاست آمریکا در حال اتفاق افتادن است، تضاد شدید میان تظاهر اوباما به ناراحتی از وضعیت خاورمیانه از یک سو و کمک های میلیارد دالری آمریکا به اسراییل از سوی دیگر است. این کمک های نجومی واشنگتن به تل آویو از دهه 1960 به صورت تسلیحات و اطلاعاتی به اسراییل ارایه می شود.

مدارکی که اسنودن افشا کرد به افسانه ناظر بودن آمریکا در بحران خاورمیانه و عدم دخالت در آن پایان داد و اثبات کرد که تمامی مشکلات کشورهای اسلامی به ویژه در خاورمیانه حاصل دخالتهای مستقیم آمریکا و همچنین حمایت کاخ سفید از اسراییل است.

توافق دوطرفه (آمریکا و اسراییل) در مورد اهداف جغرافیایی شامل کشورهای شمال آفریقا، خاورمیانه، خلیج فارس، جنوب آسیا و جمهوری های اسلامی شوروی سابق می باشد. در میان این مجموعه کشورها همکاری (آمریکا و اسراییل) شامل استفاده از ارتباطات داخلی دولتی، نظامی، مدنی و دیپلماتیک و سازمان های اطلاعاتی امنیتی خارجی می باشد.

استفاده از منابع اطلاعاتی یکدیگر و داشتن رابط اطلاعاتی در سفارت طرف مقابل، دسترسی اسراییل به آخرین تکنولوژی های نظامی و اطلاعاتی آمریکا و اختصاص بودجه های اضطراری میلیون دالری برای ایجاد و توسعه انبارهای تسلیحاتی در منطقه که اسراییل تنها با طرح درخواست از آمریکا مجاز به استفاده از آن ها می باشد از جمله ابعاد این به اصطلاح همکاری است.

اسناد جدید افشا شده نشان دهنده این حقیقت بسیار مهم است که: حمله اسراییل (به غزه) بدون حمایت بی وقفه و بی حد و مرز آمریکا و دفاعش از اسراییل ممکن نبود و آمریکا در این جنگ هر نقشی دارد به جز نقش کشوری بی طرف که خواهان برقراری صلح است.

همکاری سازمان های اطلاعاتی آمریکا با همتایان اسراییلی خود به حدی است که “اطلاعات خام” خود را در اختیار آن ها قرار می دهند و حتی زحمت حذف اطلاعات مربوط به شهروندان آمریکایی از این اطلاعات را نیز به خود نمی دهند.

با این توضیحات باید این موضوع بررسی شود که جایگاه کشور ما به عنوان یک کشور مهم و استراتژیک نزد این دو هم کاسه (آمریکا و اسراییل) کجا است؟ قطعا تمامی عملیاتها و تصمیم های آمریکا در افغانستان در سیاستهای اسراییل تاثیر گذار است. لذا آنچه از اشرف غنی و عبدالله امید می رفت این بود که سیاست خارجی خود را با دیدی باز و البته مستقلانه مشخص نمایند و در آن رابطه ی عمیق آمریکا و اسراییل را نیز مد نظر داشته باشند.

که متاسفانه از این دولتمردانی که فقط مسایل پیش پای خود را نگاه می کنند، طرح چنین چشم اندازی برای آینده ی کشور بعید به نظر می رسد و هنوز مشخص نیست که عین و غین این کشور را به کدام سو می برند؟ بلاتکلیفی و وابستگی یا استقلال و خودکفایی؟

ariananews