آریانا نیوز: روز گذشته سمپوزیوم ملی جوانان و اهداف توسعه پایدار در کابل برگزار شد که در آن بار دیگر به حضور قوی‌تر جوانان در عرصه‌های مهم دولتی و غیر دولتی اشاره شد.
جوانان، محرک‌های تمامی جوامع بشری بوده و من‌حیث رکن اساسی و تاثیرگذار یک کشور محسوب می‌شوند. در حقیقت این جوانان هستند که یک کشور را در جهت رشد و بالندگی سوق می‌دهند.
به عقیده جامعه شناسان، مُـلکی پیشرفت می‌کند که جوانان آن در عرصه‌های داخلی و خارجی حضور فعال داشته و همواره بدنبال ریشه‌کن کردن مشکلات جامعه خود باشند و یکی از راه‌های پیشرفت جوانان کشور علاقمند به ساختن آینده افغانستان هستند
با پایان یافتن سه دهه جنگ و درگیری در افغانستان و بوجود آمدن زمینه تحصیل، جوانان کشور روز به روز به رشد و توسعه افغانستان علاقمند به جذب مراکز کولتوری شده و یا اقدام به ایجاد انجمن‌ها و اتحادیه‌های جوانان به فعالیت در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، کولتوری و اقتصادی کشور می‌پردازند.
جوانان افغان نیز مانند دیگر جوانان دنیا از هوش و ذکاوت خوبی برخوردار بوده و همواره به دنبال رشد دادن خود و جامعه هستند. آنها می‌دانند که کشور گرفتار جنگ بوده بنابراین همواره کوشیده‌اند تا با تلاش بیشتر از تبعات آن بکاهند.
آنها پس از طی کردن دوره‌های تحصیلی به دنبال راهی هستند تا بتوانند آموزه‌های خود را در جامعه نهادینه کنند. به همین منظور به فعالیت‌های مرتبط روی می‌آورند.
پس از روی کارآمدن دولت وحدت ملی در افغانستان، یکی از نکاتی که در رابطه با تشکیل کابینه وی به چشم می‌خورد، جوان بودن آن بود. این نکته بعدها با ورود جوانان بیشتری به عرصه سیاست پررنگ‌تر شد.
گماشتن افراد جوان در پست‌های مهم دولتی نشان از آن دارد که جامعه افغانستان به دنبال شکستن تابویی که است که از گذشته‌ها به کشور به ارث رسیده و حالا جوانان آمده‌اند که با استفاده از تجارب سیاستمداران قدیمی‌تر و مسن، به ایفای نقش آنها بپردازند.
وقتی از اشتراک جوانان در زنده گی اجتماعی و سیاست حرف به میان می‌آید، همزمان دو موضوع جداگانه ولی مرتبط به هم من‌حیث فرصتها و چالش‌های اشتراک و میزان اشتراک آنها مطرح می‌شود.
در بحث فرصتها و چالش‌های اشتراک، زمینهها و موانع موجود در امر اشتراک جوانان در امور اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و کولتوری، مورد بررسی قرار گرفته و به خصوص فرصتها و چالش‌های قانونی در کنار دیدگاه حاکمیت نسبت به فرصتهای این چنینی در رابطه با جوانان از مهم‌ترین مباحث محسوب می‌شود.
اما در بحث میزان اشتراک، طبیعی است که به واقعیتهای عینی حضور جامعه جوان در تعاملات و تحولات اجتماعی، اقتصادی، کولتوری و سیاسی کشور توجه شده و میزان حضور جوانان در زمینههای یادشده، معیار سنجش میزان اشتراک آنان خواهد بود.
اشرف غنی در روز جهانی جوانان اعلام کرد که طی 13 سال گذشته در خصوص اشتراک جوانان افغانستان در امور سیاسی و اجتماعی از سوی نهاد‌های مدنی و دولتی تلاش زیادی صورت گرفته و تا حدی به فرجام رسیده، اما به هیچ وجه کافی نیست.
در این میان نباید مشکلات پیش‌روی جوانان در ورود به عرصه‌های سیاسی را نادیده گرفت. در این خصوص می‌توان به عدم تناسب میان تقاضا و عرضه در عرصه کار اشاره کرد. چراکه سالیانه تعداد کسانی که از پوهنتون‌ها فارغ‌التحصیل می‌شوند به هیچ‌عنوان با ظرفیت‌های موجود سنخیتی ندارد.
همچنینی در این میان نباید نسل قدیمی‌تر را از یاد برد که حضور جوانان را در عرصه‌های مهم مدیریتی قبول نمی‌کنند و یا به سختی مورد پذیرش قرار می‌دهند.
این چالش‌های مطرح شده می‌تواند تا حدی سرخوردگی و یاس را در میان جوانان افغانستان رواج دهد اما باید در این میان به نمونه‌های موفقی که هم اکنون در پست‌های مهم دولتی ایفای نقش می‌کنند، نیز اشاره کرد.
صلاح‌الدین ربانی وزیر امور خارجه، مجیب‌الرحمن رحیمی سخنگوی وزارت اجراییه، احمد شکیب مستغنی سخنگوی وزارت خارجه و صدیق صدیقی سخنگوی وزارت امور داخله کشورمان از نمونه‌هایی به شمار می‌آیند که وجود جوانان را در عرصه‌های سیاست نشان می‌دهد.
روز گذشته سمپوزیوم ملی جوانان و اهداف توسعه پایدار در کابل برگزار شد که در آن بار دیگر به حضور قوی‌تر جوانان در عرصه‌های مهم دولتی و غیر دولتی اشاره شد.
سرور دانش در این مراسم تاکید کرد که جوانان باید سازنده سرنوشت امروز افغانستان باشند.
افغانستان امروز باید به دست جوانان ساخته شود و توسعه پایدار باید به دست توانمند جوانان ما تحقق یابد.
شاید بتوان یکی از مهم‌ترین دستاوردهای سه سال گذشته را نقش دادن به جوانان در عرصه‌های مختلف به خصوص در عرصه رهبری و مدیریت کلان افغانستان دانست.
