10 دلو 1398 - مطالب خواندنی
آریانا نیوز: گرچه این زنان در سَرک‌های عربستان و کویت دیده نمی‌شوند، اما در بازار سیاه برده‌فروشی فضای مجازی به گونه چشمگیر یافت و به صورت غیرقانونی خرید و فروش می‌شوند…
ماه گذشته عیسوی یک بنیاد آسترالیایی به نام بنیاد واک فری (walk free) در گزارشی به بررسی برده‌داری در جهان پرداخت و اعلام کرد دست‌کم ۴۰ ملیون برده مدرن در جهان وجود دارد که ۷۰ فیصد زنان و دختران و ۲۵ فیصدشان اطفال استند. از کل برده‌های مدرن ۲۵ ملیون نفر کار اجباری می‌کنند و باقی برده جنسی استند. در این میان ۵۰ فیصد برده گان در اروپا و امریکا استند.
آرمیلا بولا ، گزارشگر خاص سازمان ملل متحد در امور برده‌داری مدرن در چهل و دومین جلسه شورای حقوق بشر ملل متحد در ژنیف سوئیس در گزارشی از وضعیت برده‌داری مدرن در جهان گفت: این پدیده در جهان به دلیل تنش‌ها، موقعیت جغرافیایی، مهاجرت و … رو به افزایش است. ۶۰ فیصد از حدود ۲ ملیون برده به مزدوری گماشته می‌شوند و ۹۸ فیصد زنان و دختران مورد خشونت‌های جنسی قرار می‌گیرند.
وی با بیان اینکه افراد در معرض خطر برده‌داری به دلایل متعدد رو به افزایش است، افزود: مردم می‌توانند به دلیل تغییر اوضاع زنده گی کار خود را رها کنند و جوانان ناراضی از وضعیت زنده گی ممکن است راه مهاجرت را در پیش بگیرند که این موضوع باعث افزایش احتمال آسیب‌پذیری افراد در برابر پدیده برده‌داری می‌شود. آنها به مزدوری گرفته می‌شوند، زنان به ازدواج‌های اجباری سوق داده می‌شوند و اطفال باید کارهای طاقت‌فرسا انجام دهند. بولا تأکید کرد که نیمی از برده‌های مدرن جهان در آسیا، بحیره آرام و افریقا حضور دارند.
غربی‌ها در حالی این آمارها را ارایه می‌کنند که در حاشیه جنوبی خلیج دو کشور کویت و عربستان نه‌تنها برده‌داری را به سبکی اجتماعی تبدیل کرده‌اند، بلکه حتی برای آن قانون وجود دارد! این فضاحت در کویت تا حدی است که به‌تازه گی موضوع فروش برده در صفحات انستاگرامی سوژه رسانه‌ها و باعث شده است تا توجهات به سمت بازار برده‌فروشی و ساختار برده‌داری در کشورهای عربی جلب شود.
وجود کارگران خانه گی فاقد حقوق اولیه در برخی از کشورهای ثروتمند عربی همچون عربستان، کویت و … گرچه از مدت‌ها پیش مطرح شده و انتقاداتی را متوجه زمامداران این کشورها کرده بود، اما خرید و فروش این کارگران در فضای مجازی باعث بروز موج جدیدی از انتقادات به سیستم‌های عامل انلاین شده است. کارگران خانه گی عمدتاً زن از کشورهای افریقایی فقیر برای کار به کشورهای ثروتمند عربی آورده می‌شوند. زنانی که از حقوق اولیه و اساسی محروم استند، زنده گی سختی را پشت درهای بسته خانه‌های ثروتمندان می‌گذرانند و به ترک خانه‌هایی که در آن مشغول به کار استند، قادر نیستند.
طبق گزارش رسانه‌های کویتی، از هر ۱۰ خانه در کویت ۹ خانه دارای کارگر خانه گی از فقیرترین مناطق جهان است که با هدف کسب درآمد کافی برای حمایت از خانواده خود به کشورهای عربی حاشیه خلیج می‌روند. گرچه این زنان در سَرک‌های عربستان و کویت دیده نمی‌شوند، اما در بازار سیاه برده‌فروشی فضای مجازی مانند انستاگرام، گوگل پلی، اپل، فیسبوک و … به به گونه چشمگیر یافت و به صورت غیرقانونی خرید و فروش می‌شوند.
گزارشگر خاص سازمان ملل متحد درباره رواج یافتن انواع جدید برده‌داری گفت: اقدامات انجام‌شده در فضای مجازی و در زمینه ترویج بازار برده‌فروشی مدرن و برخط است و مالکان و مدیران این پلتفورم‌ها باید در برابر اقدامشان پاسخگو باشند.
دولت کویت کوچک‌ترین ارزشی برای حقوق بشر قایل نیست و ازجمله کشورهای عربی است که برای برده‌داری قانون دارد! آنها طبق قانون اساسی مصوب سال ۱۹۶۱ خود که ادعا می‌شود بر مبنای معاهدات بین‌المللی است، افرادی را من‌حیث بدون (بدون تابعیت، خارجی و غیرکویتی) تعریف کرده‌اند که همان برده گان خارجی استند و در این کشور به مزدوری گماشته می‌شوند. حدود ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفر بدون در کویت زنده گی می‌کنند که تابعیت کویتی ندارند، ولی ثبت احوال کویت برای اینکه بتواند از این افراد بهره‌کشی کند، برای آنها مجوز ثبتی بدون حقوق صادر می‌کند و آنها مکلف می‌شوند تا به ازای حضورشان در این کشور برای کویتی‌ها خدمت‌رسانی کنند. بدون‌ها معمولاً از کشورهای همسایه و افریقایی استند، ولی تعداد بدون‌های آسیایی در سال‌های اخیر افزایش یافته است.
در کویت اگر طفلی از مادر کویتی و پدر غیرکویتی متولد شود، تابعیت کویتی دریافت نمی‌کند، مگر اینکه پدر بمیرد یا در جنگ اسیر شود یا زن طلاق بگیرد.
بخش دیگری از کسانی که در کویت مزدوری می‌کنند، کارگران مهاجر استند. گرچه وضعیت کارگران خارجی از سال ۲۰۰۷ عیسوی تاکنون بهتر شده است، ولی این کشور همچنان بدترین رفتار را با کارگران خارجی دارد. طبق گزارش وزارت امور خارجه امریکا قاچاق انسان در این کشور بیداد می‌کند و کویت برای بهبود این وضعیت هیچ اقدامی انجام نداده است. برخی از کارگران مهاجر در بدترین وضعیت مجبورند به کارفرمایان کویتی خدمت‌رسانی کنند و در بسیاری از موارد شکنجه می‌شوند، مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند و حقوقشان پرداخت نمی‌شود.
سازمان‌های مدافع حقوق بشر بارها در گزارش‌های خود از کشورهای حاشیه جنوبی خلیج که دست‌کم ۲,۶ ملیون خارجی را به مزدوری گرفته اند، انتقاد کرده‌اند.
وضعیت برده‌ها در عربستان بهتر از کویت نیست و در شرایط سختی به کار کردن مجبور می‌شوند و در اقدامی نژادپرستانه میان برده‌های افریقایی و آسیایی تفاوت از لحاظ مالی و نوع کار وجود دارد. طبق آماری که در سال ۲۰۱۲ نشر شده بود، بیش از ۶۰ فیصد کارگران خارجی در این کشور برده سعودی‌ها می‌شدند و مجبور بودند کارهای سخت و طاقت‌فرسا انجام دهند. آنها بیشتر تابعیت فلسطینی، مصری، یمنی، تایلندی، فیلیپینی و کوریای جنوبی داشتند.
مسوولان دفتر دپلوماتیک فیلیپین در عربستان اعلام کردند مهاجران فیلیپینی با سودای داشتن کار و زنده گی راحت‌تر وارد عربستان می‌شوند، ولی وضعیت کار در این کشور به دلیل نداشتن قانونی انسانی و تابع قوانین حقوق بشر به گونه‌ای است که از این مهاجران سوءاستفاده می‌شود. کارفرمایان سعودی آنها را به کارهای طاقت‌فرسا و بعضاً غیر اخلاقی وادار می‌کنند ولی پولشان را نمی‌دهند و قربانی تجاوز، آزار جسمی و جنسی می‌شوند.
آریباس، سرقونسول فیلیپین در ریاض گفت: اطلاعات رسیده از سوی وزارت امور خارجه نشان می‌دهد از سال ۲۰۱۶ بیش از ۶۶۱ هزار مهاجر فیلیپینی به عربستان سفر کرده‌اند که بیش از ۱۹۴ هزار نفر از آنها کارگران خدمات خانه گی استند. طبق قانون مهاجرت عربستان، کسانی که من‌حیث نیروی کار – بخوانید برده گی – به این کشور وارد می‌شوند، از حقوق و مزایای مهاجرت برخوردار نیستند، بلکه نام وی در پاسپورت کارفرما و من‌حیث تحت‌الحمایه درج می‌شود.
سارا لی ویتسون ، مدیر اجراییه دیده‌بان حقوق بشر در بخش غرب آسیا و شمال افریقا گفت: در عربستان همچنان برده‌داری وجود دارد و زنان اتباع خارجی را در خانه به برده گی می گیرند و در خانواده‌های سعودی من‌حیث کنیز، برده و از نظر جنسی در خدمت مرد خانواده استند. در این میان به اتباع فیلیپینی به دلیل حمایت نشدن از سوی کشورشان بیشتر ظلم می‌شود. آمار تکان‌دهنده از وضعیت مهاجران نشان می‌دهد حدود ۲۰۰ هزار زن فیلیپینی در خانه‌های سعودی‌ها به تحقیرآمیزترین شکل ممکن زنده گی می‌کنند.
این در حالی است که سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارش سال ۲۰۱۶ عیسوی خود اعلام کرده بود که بیش از ۱۰ ملیون کارگر مهاجر در عربستان به سختی کار می‌کنند و حقوق آنها ناچیز است. آنها همچنین مشکلات عدیده‌ای با کارفرمایان خود دارند که بیشتر به دنبال بهره‌کشی‌های جنسی استند.
