ماری که خودش را می‌خورد!!

آریانا نیوز: امریکا با اعلام بیت‌المقدس من‌حیث پایتخت رژیم جعلی صهیونیسم، عملاً هم خود و هم این رژیم فاسد را در عرصۀ بین‌الملل بیش از پیش ضایع ساخت. در واقع می‌توان این اقدامات را به نوعی خود خوری این مار افعی دانست.

واژۀ منحوس صهیونیسم برگرفته‌شده از واژۀ صهیون است که نام تپه‌ای در بیت‌المقدس می‌باشد. اولین بار این کلمه را ناتان برنبام در نشریه‌ای یهودی به کار برد. با شکل‌گیری جنبش سیاسی صهیونیسم در اواخر قرن نوزدهم عیسوی و بیانیه بالفور در سال 1917عیسوی (1296 ه.ش)، جامعۀ ملل، در پایان جنگ کلان و پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی، قیمومیت بر فلسطین را به بریتانیا اعطا کرد. در سال 1917 وزیر خارجه بریتانیا، آرتور جی بالفور اعلامیه مشهوری را نشر کرد که در آن، از مد نظر قراردادن فلسطین من‌حیث سرزمینی برای یهودی‌ها پشتیبانی شده بود. بنابر اعتقاد عقلانی و منطقی، اعلامیه بالفور از سوی کسانی که در فلسطین هیچ حقی نداشتند، برای کسانی که به آن هیچ ارتباطی نداشتند صادر شده است. در 1920 عیسوی (1299 ه.ش)، فلسطین به‌عنوان عضوی از جامعه ملل تحت قیمومیت بریتانیا پذیرفته شد. در پایان جنگ جهانی دوم، جمعیت یهودیان در فلسطین اشغالی بیش از هفتصد هزار نفر بود. از همان زمان‌ها این کشور جعلی، با ادعاهای واهی و مظلوم نمائی در عرصۀ بین‌الملل، به غارت فلسطین و کشتار مردم مظلوم آن مشغول بوده است. رژیم اشغالگر همیشه در تکپوی تولید ناامنی، جنگ و توطیه در منطقۀ غرب آسیا کوشیده است.

از منظر جغرافیه سیاسی، نمی‌توان به اجبار و با زور و کشتار، در واقع کشور جدیدی را به مردم جهان قالب کرد. چرا که آن کشور هیچ فلسفۀ وجودی و علت وجودی ندارد. در میان عاطفه و ذهن مردم جهان، نام اسراییل همیشه با خون‌ریزی، جنگ و آدم‌کشی گره‌خورده است، حتی اگر صاحبان قدرت در امریکا، همه ساله و در هر سال هزاران بار این رژیم غاصب را حمایت کنند، باز هم مردم خود آن کشور از لفظ اسراییل بدشان می‌آید. این ویژگی سیاست در نظام سلطه است که حکومت با مردم غریبه است، در واقع حکومت کار خودش را می‌کند و مردم و NGOها هم کار خود را انجام می‌دهند. پس عملا به کار بردن لفظ دولت-ملت در چنین نظام‌هایی بی‌معنا و تهی است.

در چنین شرایطی، که این رژیم اشغالگر، هیچ دلیل منطقی و عقلانی برای دفاع از موجودیت خود ندارد، در کنار کشتار مردم مظلوم فلسطین، چاره‌ای نمی‌بیند جز اینکه یا به بهانه‌های پوچی مانند هولوکاست متوسل شود و در عرصۀ بین‌الملل به ظاهر مظلوم نمایی کند، و یا اینکه با جنگ و برخورد سخت، مخالفان خود را به رگبار ببندد. طبیعی است که در این فرآیند، این رژیم غاصب اقداماتی خواهد کرد که خود را اسیرتر و گرفتارتر خواهد کرد. یک نمونه از این گرفتاری‌ها، حرکت جدید نزدیک‌ترین متحد آنان یعنی امریکا بود. امریکا با اعلام بیت‌المقدس من‌حیث پایتخت این رژیم جعلی، عملاً هم خود و هم این رژیم فاسد را در عرصۀ بین‌الملل بیش از پیش ضایع ساخت. در واقع می‌توان این اقدامات را به نوعی خود خوری این مار افعی دانست. به این معنا که با کنش خود، راه را برای به درک واصل شدنش بسیار هموارتر می‌کند و با دست خودش، خودش را به نابودی می‌برد. این نشان از واقعیتی عظیم دارد. طبیعتا اگر این رژیم احساس خطر از نابودی‌اش نمیکرد، اقدامات این چنین مجنونانه‌ای را انجام نمی‌داد. دیگر بر روی این کرۀ خاکی، انسانی پیدا نمی‌شود که وقتی نام این رژیم جعلی می‌آید، آن را به یاد ستمگری‌ها، کشتارها و خون‌ریختن‌ها نیندازد و انشاالله این مقدمه‌ای است برای ریشه کن‌شدن این غدۀ سرطانی از جغرافیه کرۀ زمین.