19 دلو 1393 - مقالات

سفارت جمهوری اسلامی یا فساد اخلاقی و دزدی در دهلی؟

سفارت جمهوری اسلامی یا فساد اخلاقی و دزدی در دهلی؟

سفارت جمهوری اسلامی افغانستان در دهلی جدید که دارای تقریباً معادل به کابینه کرزی دیپلومات می باشد در دو سال اخیر بعد از تقرری سفیر جوان و … هیچ دست آورد ندارد.

 

دیپلومات های سفارت به جز از استراحت و سیاحت با فامیل های محترم شان دیگر هیچ کاری نکردند و نخواهد کرد.

البته معاون صاحب فیس بوکی سفیر که شب ها در خانه مستشار امریکا سپری می کند صرف از نشر عکس ها خود در فیس بوک دیگر کاری ندارد. به کارمندان به انگلیسی دشنام می دهد (فَک یو) در زبان وی مثل ضرب زبانی ثبت شده است.

 

نمی دانیم که ضرورت 26 دیپلومات در آن سفارت با معاش و و کرایه گزاف (اکثریت شان به لسان انگلیسی بلدیت ندارند و بی سواد هستند حتی فارم عادی مکتب فرزندان شان را هم خانه پوری کرده نمی توانند) چه است؟

 

در زمان داکتر نجیب این سفارت 8 دیپلومات داشت و فعلاً 26 دیپلومات که معادل کابینه وزرا بوده و به واسطه تقرر یافته اند. به جز از 4 الی 6 تن ایشان به کار بلدیت دارند دیگران شان بخو و خو کو، قمار و شطرنج، چای خوری در دفاتر کاری، دیگر وظیفه ندارند.

 

در لاجپتنگر دهلی جدید یک تعداد زن های بد اخلاق افغان دوکان جسم فروشی باز کردند که اکثراً موتر های سیاسی این دیپلوماتهای ناکاره در همان موقعیت ایستاده و یا دیده می شود.

 

…خو بیخی ریشخند کرده یک زن که آریشگاه دارد هر روز به دیدن وی به آریشگاه زنانه می رود. موتر موصوف هر شب به جای که در خانه پارک باشد در روبروی آریشگاه ایستاده می باشد.

هوتل سوت گیت محل ساعتری وی است. تمامی بل های هوتل سوت گیت که به این و آن نسبت غرض مجرا به مرکز میرود دو چند مبلغ اصلی نشان داده می شود. بعضی همکاران میگویند که در سوت گیت شریک است.

 

ماهانه در حدود 104000 دالر معاش و در حدود 52000 دالر کرایه منزل که جمعاً مبلغ 468000 دالر بدون مصارف سفارت برای این دیپلومات ها ناکاره پرداخت می گردد. یعنی ربعوار مبلغ نیم میلیون دالر به مصرف میرسد و دست آورد هم صفر است.

 

ملای مسجد سفارت که برادر ابراهیمی رییس پارلمان افغانستان است پاسپورت سیاسی دارد یعنی دیپلومات است. وای به حال این ملت که ماهانه تقریباً نیم میلیون دالر بجیب این و آن واسطه دار بیسواد می افتد و هیچ کاری هم انجام نمی دهند.

ناگفته نماند وزارت خارجه صرف کرایه منزل را به دیپلوماتان باید بپردازد لیکن … بخاطر چپ ساختن این نا کاره ها پول مصرف تلفون، برق، آب، اینترنت و خانه های با فرش و ظرف در کرایه شامل ساخته است.

 

در سال گذشته وزارت خارجه به اساس مقاله قبلی اینجانب هیات تفتیش داخلی را غرض بررسی حساب های آن سفارت ارسال نموده بود که بعداً معلوم شد که آقای همایون نظامی مسوول مالی، کرایه هوتل تفتیش و برای هر یک هیات بررسی تحفه های قیمتی و همچنان برای هریک شان دو یا سه دست دریشی در بدل راپور درست خریداری نموده بود. وزیر خارجه وقت، داکتر زلمی رسول غیرت داشت یک هیات بررسی روان کرد بیبینیم که وزیر جدید چقدر غیرت دارد و یا وطن دوست است.

 

چرا برای هیات بررسی یعنی تفتیش این همه چاپلوسی؟ اگر دزد نیسیتی پس چرا از پادشاه می ترسی؟

او مدیر صاحب تفتیش داخلی آقای حبیب آیا وظیفه کارمندان مدیریت تان رشوت خوردن است؟ تو خو یک شخص پاک و وطنپرست هستی چرا نمی توانی به زیر دستانت بفهمانی که وظیفه آنها دریشی گرفتن در بدل راپور درست نیست. اگر کارمندان بررسی که به هند ارسال شده بودند پول هوتل خود را پرداخته اند بیایند و بل های خود را در این سایت با ما شریک کنند تا این بدنامی تفتییش از بین برود.

از سفر خرج گرفته و همه را در جیب گذاشته اند و یک پول همه به جز تحفه برای فامیل های شان به مصرف نرسانیده اند. البته قابل یاد آوری است که هیات بررسی یا تفتیش نیز در همان هوتل بدنام و هوتل نظامی صاحب بنام سوت گیت بود باش داشتند.

 

مسوول مالی آقای همایون نظامی هر باری که به کابل سفر می کند برای اکثریت اعضای مدیریت عمومی محاسبه تحفه ها و مهمانی های چاشتانه ترتیب می کند. خوب سوال در اینجا است که چرا تحفه و چاشتانه به این و آن عضو مدیریت تفتیش و محاسبه؟

آقای نظامی می خواهند تمامی دزدی های خود را شکل رسمی دهند و تمامی مصارف دزدی خود را از وزارت مجرا بگیرند.

چرا سفیر جلوی همچو اشخاص استفاده جو را نمی گیرد؟ در حالیکه افغانستان با وضیعت دشوار اقتصادی روبر است همایون نظامی، سفارت را به محل ساعت تیری خود تبدیل کرده است.

 

بیشتر از 10 دختر هندی و یک دختر برهنه افغان بنام خالده جان که یکی از مهاجرین افغان مقیم دهلی می باشد مقرر نموده اند.

معاش بیشتر از 400 دالر برای هر یک از این دختران جوان تعیین گردیده است. دختر خانم افغان را همایون نظامی برای ساعت تیری تعیین نموده است. با وجودی که سفارت کشور اسلامی است لیکن دختر خانم افغان با لباس های بسیار نازک که تمام اعضای بدن موصوف معلوم می شود.

 

آرش فقیری و جناب …و … سفارت آقای علیخیل که هر دو این جنابان، خانم ها را برای نظامی تهیه و ترتیب می نمایند و هر دو شان … نظامی هستند. همچنان آقای علیخیل و آرش هر دو در صدور ویزای افغانستان برای اتباع نیپالی دست دارند.

 

به گفته همکاران، چون هر دو کارت میدان هوایی را دارند بعد از صدور ویزا های جعلی این دو شخص تا میدان هوایی دهلی جدید افراد را با ویزای ساختگی بدرقه می نمایند و بعد از سپری نموده امیگریشن پول خود ویزا را اخذ می نمایند. اگر این دو جنابان، کار ویزا را نمی کنند چطور امکان دارد که یک کارمند محلی با معاش 400 دالر (کرایه منزل در دهلی جدید در حدود 500 دالر می باشد) موتر های گرانبهای هندی داشته باشند.

 

پول مالیات ترمیم اقامتگاه سفیر به جیب نظامی رفته و هیچ کس نیست که بپرسد که چرا بل ها بدون (تین) نمبر اجرا می گردد و چرا تا حال مبلغ 250000 دالر برگشت مالیات در حساب (برگشت مالیات) سفارت ننشسته است؟ اگر در جیب این اشخاص نرفته پس استیتمت حساب بانکی برگشت مالیات سفارت را نشر کنند تا همه در جریان قرار بگیرند.

 

برای ترمیم تعمیر اداری سفارت تقریباً یک میلیون هشصد هزار 1800000 مصرف گردیده است و قسمیکه در بالا تذکر دادم بعد از دو هفته سنگ های استفاده شده در تعمیر اداری سفارت به فرو ریختن شروع نموده است. بهترین سنگ مرمر در فرش های سفارت استفاده شده بود که شرکت ساختمانی تمامی این سنگ های مرمر را به شرکت ساختمانی دیگر فروخته و سنگ بسیار عادی با کیفیت بسیار پایان در تمام سفارت استفاده نموده است. در حالیکه تأخیر در تکمیل نمودن پروسه بازسازی اقامتگاه سفیر از طرف شرکت ساختمانی صورت گرفته و باید پول بود باش سفیر را در هوتل از حساب شرکت ساختمانی پرداخت می گردید لیکن نظامی پول اقامت موصوف را از وجه دولت پرداخت نموده و پول خوراک و پوشاک در موقع بودباش سفیر و فامیلش را از وجه شخصی پرداخت نموده است. خوب چرا نظامی این مبلغ را از وجه شخصی خود پرداخت نموده؟

 

مصارف ترمیم اقامتگاه سفیر در دواطلبی 500000 دالر (پنجصد هزار دالر) در آن زمان نرخ گرفته شده بود چرا وزارت خارجه زیر فشار آقای نظامی، پروانی رییس اداری اسبق و غیره و غیره به شرکت ساختمانی به مبلغ دو میلیون قرارداد نموده است؟ بعد از ترمیم اقامتگاه حال 3 میلیون دالر دیگر برای بازسازی تعمیر اداری به همان شرکت واگذار شده است. اقامتگاه سفیر در دو منزل و دارای 8 اتاق خواب و یک صالون بسیار کلان می باشد مبلغ دو میلیون دالر مصرف گردید در حالیکه در تعمیر اداری سفارت دو برابر اقامتگاه سفیر بوده بیشتر از 18 اتاق دارد و تا بحال مبلغ دو میلیون دالر مصرف نشان داده شده است.

هموطنان خودشان قضاوت کنند که در 8 اتاق و در 18 اتاق در هر دو بیشتر از سه میلیون دالر مصرف می گردد؟

 

دو هفته بعد از بازسازی و افتتاح تعمیر اداری سفارت سنگ های مرمر شکست نموده، قفل های دروازه ها می شکند. در تشناب های سفارت هواکش نمانده، سنگ های مرمر بسیار عالی سفارت را کنده به خانه خود نصب نموده اند و سنگ های بسیار کم ارزش را در سفارت نصب کرده اند.

 

نظامی از تمامی تکت های که به هدایت مرکز برای هیات های رسمی خریداری می گردد 30 الی 40 هزار بلند تراز نرخ مارکیت خریداری می کند آقای علیخیل و آرش کته در کمیشن 50 فیصد شریک است.

 

ناگفته نماند که سفیر شخص خوب است لیکن تجربه کاری در وزارت خارجه ندارد و نمی تواند دزدی نظامی و همکاران وی هریک آرش فقیر زاده و علیخیل را پیدا نماید.

 

یکی از دیپلومات های افغانستان در دهلی

 

 

همرسانی کنید!